De rups en ik

22 juli 2019 - Lippstadt, Duitsland

Ik doe bij voorkeur niet mee aan rages: dat gedoe en die paniek en dat gezemel. Fiets je door Nederland, met name bij Eemnes, en elke boom (blijkbaar allemaal eikenbomen) heeft een gezellig rood-wit lint om, op het lint de tekst: LET OP EIKENPROCESSIERUPS!!!!!! Oh, ja, krijgen we dat!! Anita gelijk naar de overkant van de straat om op Google Maps te kijken hoe we verder moeten en ik laconiek, ik blijf wel even wachten. En ook in Duitsland heb je ‘m: deze opdringerige rups. 

Een paar dagen later is het nu en ik begin me te realiseren dat die irritant kriebelende rode bultjes, die ik op mijn linkerarm en op de linkerkant van mijn hals heb zeer waarschijnlijk niet van een miertje in mijn lakenzak komen. Ze lijken verdomd veel op die bultjes, die ik op foto’s op het internet zie. Ik ben denk ik bestoven door de haartjes van de processierups.....

21 juli, Uentrop, 77 km

Onze eerste nacht, op die lieflijke camping in Voorthuizen, hebben we beiden erg slecht geslapen: we hadden veel last van het geluid van de A1, die dan wel niet zo heel dicht langs ging, maar dankzij een giga hoge beplante vuilnisbelt bleek het geluid regelrecht de camping in te kaatsen. Duidelijk: dáár gingen we nu op letten, voor ons geen camping meer in de buurt van een snelweg!! Gisteren fietsten we naar een camping bij Uentrop. Voordat je ons straks smalend uitlacht: er waren absoluut geen campings in de buurt! Dus: toon begrip!!!!  Om bij de camping te komen moesten we van de route af, moesten we onder een snelweg (!!!!) door en direct daarna: de camping!!! Dus: Direct nadat we onder de snelweg door waren gereden!! Ja, dáár was de campingplatz. We werden daar echt heel vriendelijk ontvangen. Ik vroeg in mijn beste Duits hoe het met de overlast van het snelweggeluid was. Gelukkig, dáár zouden we geen last van hebben: de wind stond goed en eigenlijk: er was geen wind. 

De vlaggen op het kampeerterrein wapperden er lustig op los: de wind waaide regelrecht van de snelweg onze kant op. Ja, en zo was het, de auto’s en trucks reden de hele nacht door, de wind waaide de hele nacht van snelweg richting camping (die er pal naast lag dus). En daarom sliepen we ook deze nacht niet zo goed. Eigenlijk is het dan best fijn als de wekker om 7 uur gaat, kunnen we lekker weer gaan fietsen!!!

Foto’s

9 Reacties

  1. Piet:
    22 juli 2019
    Het leven van een fiets-kampeerder gaat niet over rozen..., maar hou vol, straks wacht de beloning...!
  2. Hank:
    22 juli 2019
    Hier n hoge boom
    Daar n mooie kerk
    Dit is geen plezier nee dit is Werk
    (Marijke Boon).
  3. Andre en Martella:
    22 juli 2019
    Hé Lilian , wat leuk dat wij weer van de partij mogen zijn om je reis te volgen . Wat betreft de rupsen , daar weten wij hier in Belgie alles van en zeker Martella , die staat helemaal vol . Zij heeft jeuk waar ze anders gene jeuk heeft !!!! Fijne fietsvakantie met je nieuwe maatje en hopelijk slaap je de vlg dagen lekker !!!
  4. Mayke:
    23 juli 2019
    Heerlijk! (behalve die rupsen dan...)
  5. Iris:
    23 juli 2019
    plakband, dat is enige dat je kan doen tegen die haartjes. hoorde ik in de kleedkamer (uiteraard want daar is alle kennis!)
  6. Elly:
    23 juli 2019
    Leuk Lilian om je fietsavonturen weer te kunnen volgen. De Afrika-verhalen heb ik in één keer gelezen. Leuk beschreven. Het geeft een goed beeld hoe het er aan toe ging gedurende jullie reis. Veel plezier daar
    🚴🏼‍♀️🚴🏼‍♀️💨💨
  7. Anna Hinze:
    23 juli 2019
    Afrika was comfortabeler......
  8. Gé:
    23 juli 2019
    Ja wat Iris zegt, plakband! In Beeckesteijn, Driehuis, hangt dat als advies op de waarschuwingsbordjes. Dus nam je vroeger je verbanddoos mee, nu volstaat een rolletje plakband.
  9. Lilian:
    23 juli 2019
    Ja, inderdaad: plakband. Heb 2 rolletjes meegenomen met het doel de haartjes van de rupsen op te nemen. Nu nog een microscoop om ze te vinden....