De stad uit

We zouden met een comfortabele nachtbus naar Puerto Madryn. Okee, ‘n bus kan krappe slechtzittende stoelen hebben en dan is dat zeker geen comfortabele bus.  Deze bus had redelijk ruime stoelen, maar mijn stoel kon wel naar achteren (en echt bij lange na niet 180 graden zoals de reisbegeleidster wilde doen geloven), maar hij schoot constant weer uit de soort van ligstand naar voren. Niet slapen dus. En 20 uur in de bus is echt geen sinecure. Wel of niet (een beetje?) comfortabel, het is errug lang! Na de 20 uur bustocht kwamen we aan aan de rand van Puerto Madryn en werden we opgehaald door een klein busje, dat ons naar ons hotel reed. We kregen 20 minuten om de spullen neer te zetten en daarna moesten we gelijk weer het kleine busje in om naar de pinguïns te gaan.

 Iets van 3 uur later waren we bij het park Punta Tombo met 300.000 pinguins. Dit zijn de Magallanic pinguïns. Een paar van ons, waaronder ikzelf, verwachtten een of meerdere pinguïnkolonies, waarbij de pinguïns vlakbij elkaar staan. En dat was niet zo. Het gebied waarin de pinguïns leven is heel groot, dus ze hoefden niet te hokken. Het is hier voorjaar en de pinguïns zijn aan het nesten. Ik wist echt niet dat ze grote gaten maken en daarin de eieren leggen. En dan hobbelen ze op z’n pinguïns wat heen en weer als ze er even uit zijn. Pinguïns zijn zo leuk! Ik was compleet kapot, maar ik genoot van deze maffe beesten. 

Ja, dit was wel weer een hele lange dag, maar wanneer kom je tenslotte in Patagonië....dan maar afzien en gewoon genieten!!