Schiereiland Valdés

6 uur (!!!!!!!!!) ontbijt en om 7 uur vertrek naar het schiereiland Valdés, waar we met een boot door de baai zouden gaan varen om eerst walvissen te spotten en aan de andere kant van de baai zeeleeuwen. De walvissen. Kolossale beesten, die soms even met hun grote kop en lijf boven het water uitkwamen, een enkele keer mocht kind walvis ook even meekijken. Op éen moment waren er drie moeders en drie kinderen te zien. Foto’s nemen was wat lastig, eerst moest je spotten ‘Moeder en kind op 11 uur!!!’ En dan was ik bijvoorbeeld net in de buurt van 2 uur. Dan dus rennen naar 11 uur, telefoon klaar, maar tegen die tijd waren moeder en kind, die met veel en luid gesnuif boven het water waren gekomen al weer onder water. Verder genoot ik meestal zoveel en bedacht ik dat ik ooit wel de foto’s van anderen zou krijgen.  Dus daar wachten we nog maar even op. 

Boven ons vlogen  kalkoengieren en  koningaalscholvers en natuurlijk meeuwen. Aan de andere kant van de baai de zeeleeuwen. Stoere alfamannetjes met hun vrouwtjes en kinderen. Die lagen en zaten daar op de rotsen mooi en schattig te wezen. De mannetjes hebben hier harige leeuwenkoppen, ze doen hun naam eer aan.

Richting schiereiland en óp het schiereiland veel flaminco’s, mara’s, guanaco’s en de grijze vos. En heel erg veel merinoschapen en lammetjes. 

We lunchten op de kop van het schiereiland. Vlees. En vlees en nog eens vlees. Enorme stukken vlees kun je hier eten en eet ik hier. Het is me nu echt wel te veel geworden, maar toen kon ik nog verleid worden. Na de lunch liepen we een trail, waarvandaan we beneden ons gigagrote zeeolifanten zagen liggen op het strand. Ze leken wel dood.. Maar soms bewoog er eentje even. Of een gooide langzaam wat zand over zijn logge lijf. Een enkeling waggelde, of hoe noem je dat, over het strand om een enkele meter verder weer neer te ploffen en weer in de zon te liggen.

We daalden af, dit mocht alleen met gids. We moesten stil zijn. Net zo stil als die grote zonaanbidders. Tenslotte was dit niet ons gebied maar het gebied van deze grote grote beesten. Als je deze dieren menselijke eigenschappen toekende (en dat doen we tenslotte graag bij dieren) dan kon je niets anders bedenken dat deze beesten wel heel erg lui waren, niets hoefden en alleen maar lagen te genieten van het leven. En geef ze eens ongelijk!!