Wie of wat is er nog te vertrouwen???

21 augustus 2018 - Cahors, Frankrijk

Vanmorgen rond kwart over 9 fietste ik weer richting Amsterdam. Heb nog zo’n 1000 km te gaan. 

Ik besloot vandaag tot Cahors te fietsen, en vanaf daar de beschreven route te gaan volgen. Ik weet dat het de komende 6 dagen zwaar zal zijn. Veel hoogteverschillen zal ik moeten trotseren. Morgen zal dat, buiten de kortere heuvels en dalen, een 20 km achter elkaar klimmen worden. Tja.....

Vandaag.....op een gegeven moment gaf Maps.me (je weet wel, die onvolprezen geweldige routebeschrijver) aan dat ik linksaf moest. Het was geen weg, maar een keien-losse  stenenpad met vele kuilen en stijgingen en dalingen. Ik ging er vanuit dat dit even een klein stukje tussen 2 goede weggetjes was. Toen een met-hond-wandelende man na zo’n 400 meter mij bewonderend aankeek en me ‘erg moedig’ noemde voelde ik nattigheid, maar het kon natuurlijk dat hij bedoelde dat hij het moedig vond dat ik zo’n 500 meter van dat pad bereed.

Ik moest afstappen, het fietsen was niet meer te doen. Hoe ver moest ik nog? (Neeneenee, ik ga NIET terug) Een bocht om en toen keek ik me toch tegen een steilte aan!! Ik duwen en duwen. Ik gleed een paar keer uit, ik fiets op gladde sandalen. Het was echt zwaar. Ik overwoog de tassen van de fiets te halen, maar jezus, dat zou ook een ontzettende onderneming worden. Ik besloot door te gaan tot het écht niet meer ging.

Ik hield het vol. Maar fietsen ging nog absoluut niet. Ik bedacht dat, als ik vervelend zou vallen, ik daar zou liggen.....Geen mens zou voorbij komen. Het pad ging een bos in. Getverrederrie. Inmiddels was ik zo’n 3 kwartier op dat pad, en het einde was nog niet in zicht. Ik klauterde en slipte en struikelde. Maar het ging nog.

En toen hoorde ik blaffende honden. Het werden er al meer. SHIT!!!

Ik zag onderaan het pad een huis opdoemen. De honden waren stil en de gansen begonnen te gakken, maar die zaten achter een hek. Bij het huis (geen mens te zien) werd het pad een weg en de weg bleef een weg. Ik kon weer fietsen.

Volgende keer Maps.me beter in de gaten houden!! Maar ik had het er, zonder schade, goed van afgebracht.

Om een uur of 3 reed ik de camping op, een kilometer of 6 buiten Cahors. Heb mijn rituelen uitgevoerd: tent op, luchtbed oppompen, douchen, was doen, was ophangen, naar de supermarkt 3km verder om eten te halen voor nu (na 8 uur niets meer gegeten, beetje dom voorbereid), eten bij de tent, en daarna!!!! Pression bij de bar van de camping!!!

Mmmmmm

Foto’s

6 Reacties

  1. Jeffrey:
    21 augustus 2018
    Blij dat Maps.me je waardeloos informeerde, want was een leuk stukkie om te lezen. Dank Maps.me.
  2. Lilian:
    21 augustus 2018
    Hahaha, Jeffers!!!!
  3. Lammert:
    21 augustus 2018
    Zware tocht, mijn complimenten.
    Is een ‘pression’ net zoiets als een ‘demi’?
  4. Lilian:
    21 augustus 2018
    Een pression is een tapbiertje. Is een ‘demi’ een groot tapbiertje??????
  5. Andre en Martella:
    21 augustus 2018
    Ik begin steeds meer bewondering voor jou te krijgen , je bent een echte avonturier!! En je frans is voor een hollander bewonderingswaardig , de voornaamste woorden ken je al : merde en pression et un bon bierre . Al zijn deze laatste hetzelfde en die veel bij jou voorkomen . Dat is genieten van het leven . En die valhelm van jou heeft wel een heel leuk kleurtje !!! -)
  6. Jannet de Waard:
    22 augustus 2018
    Jemig wat een avontuur weer. En Ja een tap biertje of twee maakt veel goed.