Even angst delen

7 september 2018 - Varennes-en-Argonne, Frankrijk

Zo vroeg in de morgen, 23 km op de teller, nog zo’n 65 te gaan (laatste lange dag). Zit in café’tje met een thé au lait chaud. Buiten is het 13graden en een beetje heiig. Vandaag was ik voor het eerst deze vakantie bang. En dat wil ik even kwijt.

Een kilometer of 8 geleden moest ik linksaf de D38 op, het bos in. Er stond me een 5 km klim te wachten. Beetje bochtige en donkere weg. Klimmend doe je er natuurlijk langer over, verder heb ik als ik klim iets minder macht over de fiets. Als auto’s langs razen heb ik mijn stuur stevig vast, allicht. Maar als er een vrachtwagen komt om me in te halen ben ik extra alert. Zo ook nu, de vrachtwagen ging hard, ik had mijn stuur stevig vast, was me bewust van het feit dat er bijna geen berm was, was me er bewust van dat er een oplegger achter de vrachtwagen kon zitten en wist dat er een terugklap kwam. Hij was me nog aan het inhalen toen hij heel luid ging toeteren. “GODVERDOMME, LUL DIE JE BENT, DOE NORMAAL!!!!!”’ en zo, riep ik. Dat gebeurt wel vaker. Maar toen ik de bocht om kwam met mijn snelheid van 8km/uur zag ik de vrachtwagen in de berm staan. De chauffeur was er blijkbaar net uit geweest (plassen?) want hij klom weer in de cabine. Ik ging nog langzamer fietsen, wilde dat hij wegreed voordat ik er was, maar dat deed hij niet. Ik ging hem voorbij. Ik zag in mijn spiegeltje dat hij weer ging rijden, maar dit keer reed hij me langzaam voorbij. Ik dacht (hoopte) dat hij rekening met me hield. Hij knipperde een paar keer met z’n lichten. Ik dacht (hoopte) dat dat was om aan te geven dat hij zeker rekening met me hield. Maar wat verderop zette hij de wagen weer aan de kant. En ik werd echt bang. Er reed daar verder zo goed als niemand, wat moest ik doen als hij kwaad wilde en deed? Ik wist het serieus niet.

Ik reed hem voorbij, hij hing uit zijn raam en riep wat naar me. Ik negeerde hem, scheet bijna bagger, maar fietste iets sneller door (de heuvel werd wat minder steil). Hij ging weer rijden, kwam me voorbij, knipperde met z’n lichten, gaf gas. En ik heb ‘m gelukkig niet meer gezien.

Zo, een verhaal in de vroege morgen. Freddy Mercury op de achtergrond. Maar ik ga weer verder

Foto’s

9 Reacties

  1. Marc:
    7 september 2018
    Wat akelig!! Gelukkig is het goed afgelopen!
  2. Piet:
    7 september 2018
    Da's inderdaad meer dan vervelend! Heb je - voor het geval dat nodig is - pepperspray bij de hand? Kan zomaar van pas komen!
  3. Mayke:
    7 september 2018
    Getver wat vervelend! Brrrr
  4. Renee:
    7 september 2018
    wat een klootzak,
    gelukkig gen dramatische afloop
  5. Dia:
    7 september 2018
    Wil dezelfde woorden gebruiken als Renée.
  6. Lammert:
    7 september 2018
    Verschrikkelijk, wat een eikel. Heb je een foto van zijn nummerplaat gemaakt?
  7. Lilian:
    7 september 2018
    Dank jullie wel, lieverds, voor de reacties!!
  8. Jannet de Waard:
    7 september 2018
    iieeeeee eng inderdaad.
  9. Lilian:
    7 september 2018
    Moest ook een beetje aan Thelma & Louise denken, maar miste Louise in deze