Gletsjer Perito Moreno en een disco

Het volgende hoogtepunt. De gletsjer Perito Moreno. 

De eerste keer dat we deze gletsjer zagen, direct na een bocht, waren we op 7km afstand. We zagen een reusachtige ijsmassa. Heb het even opgezocht: de gletsjer is 60m hoog en 5km breed. Per dag verschuift hij 1 à 2 meter. 

Toen we 7 km verder bij de gletsjer waren en de bus uitgingen om een wandeling er langs te maken zag ik een stuk afbreken en even later hoorde ik een flink gerommel, dat was de echo van de klap van het afbreken. Het klinkt als een keiharde donderslag. Na die keer nog vele keren klappen gehoord van de loslatende ijsbrokken, we zagen ze niet altijd ook nog vallen, maar het lawaai was er niet minder om. En ook nu weer, tijdens deze wandeling, was ik zo vaak verbaasd over hoe zoiets moois er zomaar is. Er waren ijsspelonken en ijspieken, soms met helblauwe kleuren, soms wit. En soms ook vies bruin, je zou daar dan bijna met glassex en een (blauw) doekje willen gaan poetsen.

Na de wandeling gingen we een boot op en voeren we langs die gigantische gletsjer. Op een bepaald moment keek ik net de juiste kant op om een heel groot brok los van de gletsjer te zien komen en naar beneden te zien storten. Knip knip knip, foto’s maken, maar het zicht en het geluid blijken spectaculairder dan de foto’s die ik heb. Komt denk ik ook omdat de boot niet echt dicht langs mag varen: als een groot stuk afbrokkelt en in het water dondert kan dat heel veel golfslag geven. Ik heb gehoord dat de boten op minstens 300 meter afstand komen. De kayaks, een andere attractie, varen op nog grotere afstand. En gelukkig: ook al brokkelen er hele gedeeltes af, er komt ook veel sneeuw, dat ijs wordt, in de winter bij en deze hoeveelheden heffen elkaar aardig op.

Het eten.

Eten doen we regelmatig met de groep. Bijna iedereen gaat dan mee. De mensen in de groep zijn leuk (wij zeggen dan: ‘het is een leuke groep’). De groepsbegeleidster weet een restaurant, waar het leuk en lekker eten is en we lopen er met z’n allen naar toe. Het leukst en lekkerst heb ik denk ik tot nu toe gegeten in Restaurante Isabel. In Calafate. Daar serveren ze vnl disco’s: ronde pannetjes, diameter ong 22cm. Er zijn kippendisco’s en lamsdisco’s en beefdisco’s en porkdisco’s en vegetarische disco’s.  Je bestelt bij voorkeur met z’n tweeën een disco. Bas en ik bestelden samen zalmforel, bereid in witte wijn, met aardappeltjes en wat groenten. Dit alles zit in de discopan die wat later op tafel komt. Wat de bereiding betreft: Ze doen iets met die forel en die groenten en dat met die wijn in de pan, dan gaat de pan de oven in en even later: klaar is de disco. Heerlijk. Ik dronk er eerst een biertje en vervolgens een wijntje bij, ben tenslotte niet elke dag aan de disco!