Je parle le francais....ou non?

30 augustus 2018 - Sancoins, Frankrijk

Mijn Frans klinkt best wel goed, denk ik. Waarom ik dat denk is omdat ik in practisch accentloos Frans tegen mensen zeg dat ik geen Frans kan spreken of het meeste niet versta...

Zo ook bij Chantalle, mijn gastvrouw van de afgelopen nacht. Ze had een pakket: déjeuner, dormir et petit déjeuner. Dat kwam wel goed uit, want er bleek geen winkeltje of barretje of pizzeria open te zijn. Ze waren er wel, maar alles met gesloten luiken En deuren. Of dat nou was omdat er een jaarlijks congres was (restaurant) of gewoon omdat het mercredi was of noem een andere goede reden, dicht was dicht.

Ik at dus bij, en ook met, Chantalle. Bij aankomst had ik haar al laten weten dat ik Frans niet begreep en het ook niet kon spreken. Maar tijdens het gezamenlijke diner (en er waren geen andere pélégrins) klessebeste ze me de oren van het hoofd. Soms, als ik de weg helemáál kwijt was, zei ik dat (en vast alweer in vloeiend Frans) en dan herhaalde ze (dat denk ik tenminste) het vorige gewoon. In dit soort gesprekken maak ik gebruik van mijn ‘spiegelvaardigheden’, geleerd op verschillende trainingen, die ik gedaan heb: ik knik als zij/hij knikt, ik glimlach mee, kijk serieus en trek soms mijn ‘denkgezicht’. Als iets van bovenstaande niet echt aan lijkt te slaan verval ik dan maar in mijn vloeiende Frans om aan te geven dat ik het verkeerd verstaan heb. En dan volgt dus weer de herhaling (denk ik).

Eigenlijk voel ik me dan wat ongemakkelijk en was daarom blij dat we elkaar, wat het ontbijt betreft, verkeerd begrepen hadden. Ik had gezegd, dat ik om half 9 zou vertrekken en zij dacht dat ik om half 9 zou ontbijten. Ik zat dus alleen aan het ontbijt.

Zij spreekt duidelijk niet echt goed Lilfrans...

Foto’s

6 Reacties

  1. Lammert:
    30 augustus 2018
    Dat is het gevaar: goed anti-, of misschien wel schijnbaar parti-ciperen. Ook een goede intonatie of een goed gekozen woord kunnen je de das om doen. De ander denkt dat je een gesprekspartner bent en ratelt erop los …
  2. Dia:
    30 augustus 2018
    Je parle Francais aussie, tres lentement....
  3. Jeffrey Sipma:
    30 augustus 2018
    Goeie tactiek! Andere tactiek, die ik regelmatig bezig: in plat Drents (of een ander dialect naar keuze) zelf een lang verhaal ophangen. Bij voorkeur iets dat je hebt meegemaakt en dat nog verwerkt moet worden, iets dat je altijd al had willen bespreken met iemand, maar dit nog niet durfde. het mes snijdt aan twee kanten; jij raakt je verhaal kwijt (of oefent het voor een ander moment), en je communicatiepartner gaat anders reageren dan de spraakwaterval van voorheen. Dat laatste kan twee kanten opgaan; je communicatiepartner rolt lachend over de grond, jij lacht mee, en dat is goed voor het verwerkingsproces, of je communicatiepartner is zo beduusd dat er daarna niet zo veel meer gecommuniceerd wordt, zodat je je lekker kunt concentreren op het eten. Ik geloof dat dat dialect gedeelte niet perse noodzakelijk is, zou je even moeten testen.
  4. Jurriën:
    30 augustus 2018
    Dit is de nieuwe hit in DE: "Je ne parle pas francais, maar praat alsjeblieft verder, want het klinkt best mooi"
    https://www.youtube.com/watch?v=103bx_Waacc
  5. Lilian:
    30 augustus 2018
    Wat hebben jullie Tips très Fantastique!!!! (Hoor je m’n Gronings accent? Van m’n vader geleerd!!!)
  6. Lilian:
    30 augustus 2018
    Zeg Jeffers, weet je dat ik áltijd gedacht heb dat jij alles al verwerkt hebt? Of, wacht es, dat ís natuurlijk ook zo, je hebt jouw tactiek toegepast!!!