En daar zit je dan....

5 september 2018 - Châlons-en-Champagne, Frankrijk

Dat het vandaag een lange, misschien zelfs wel een wat saaie, dag zou worden wist ik. In het minuscule gehuchtje waar ik mijn B&B had was een klein (duur) levensmiddelenwinkeltje. En er was een bakker. Er was een pizzacar en ik zag een niet-bezocht café, gisteren. Maar ik was voorbereid, want de komende 80 km, tot vlak voor Châlons zou er niets zijn wb winkeltje of café of zo. Nada noppes. Er waren wel verschillende gehuchten, veel van dat soort lintdorpen, maar wat dóén mensen daar? Van één meneer weet ik het. Want toen ik door zijn dorp fietste kwam hij net met een mand perzikken aan. Of ik er eentje wilde. Mais oui, bien sure. En toen kreeg ik er 4. Lief hè?! 

Wat ik nog meer beleefde: ik fietste weg in dichte mist. Niet tof. Dat was om half 9. Om half elf was de mist wel opgelost. Toen zag ik dus iets meer, maar niet echt heel veel meer, want het was wel een beetje hetzelfde allemaal.

Er was zelfs nergens een leuk (of niet leuk) bankje om even te pauzeren. Eindelijk na zo’n 60 km was er iets wat op een parkje leek en daar waren twee, best wel bemoste, bankjes. Daar lunchte ik en kwam er een jongetje aan, dat een heel verhaal hield. Ik liet hem weten (in mijn vloeiende Frans) dat ik geen Frans verstond en ook niet sprak. En zo’n jongetje neemt dat gewoon aan. Ik vertelde hem dat ik in Nederland woon en of hij daar wel eens van gehoord had. “Non” En hij vertelde waar we waren: Bussy-Lettrée. En toen vertelde hij dat hij 1 minute van het parkje woont en ik vertelde dat ik 7 dagen fietsen van het parkje woon. Het leek of hij dat niet helemaal snapte.

Toen ik in Chalons aankwam na 84 km, vol goede moed naar het hotel van mijn keuze, bleek het hotel vol te zijn. En ook het volgende. En bij de derde, hele dure, vertelde de mevrouw dat er een festiviteit in Chalons is. Vandaar! Soms heb ik echt zo’n hekel aan festiviteiten!!!

Maar!!!! Ik heb mijn tentje nog! En al mijn kleren!

Dus, op naar de camping. Op weg naar de camping kwam ik twee mannen tegen met bepakte fietsen. Ze knikten naar me en schudden daarna het hoofd. En bij de volgende sign van de camping stond ‘COMPLET. FULL’  Maar dat ging ik me niet laten gebeuren!! Er is altijd wel een plekje voor mij en mijn tentje. Ik ging wel leuren, als dat zou moeten. Maar dat hoefde niet eens. Het veldje tussen het meertje en de midgetgolfbaan was nu beschikbaar voor tentjes. Er stond al een tentje. Van Lennart. Uit Zweden. Net met pensioen. Op zoek naar...al die dingen waar je naar op zoek bent als je ineens pensionado bent. Hebben op het terras bij een paar biertjes van gedachten gewisseld.

Echt gezellig, zo’n camping!!

5 Reacties

  1. Dia:
    5 september 2018
    Heerlijk weer. Hier hele dag regen.
  2. Jolanda:
    5 september 2018
    Leuk verhaal weer! Waar ben je naar op zoek als je met pensioen bent?
    En nog veel plezier, X!
  3. Engel:
    6 september 2018
    Lieve Lil, je mag niet naar huis, nog lange niet! Want wat ben ik en Heleen zonder jouw blogs? Ik lees Heleen telkens jouw blogs voor, dat is écht genieten, we lachen en huilen samen omdat het ons soms zo raakt. Jouw verhalen met observaties, details en beschouwingen zijn zo fijn om te lezen. Naar onze mening ben je op je eigen pelgrimsreis, geweldig! Hoe is het om zo voor je eigen publiek te schrijven?
    Want als je thuis bent waar moet je naar op zoek als pensionado? Grappig dat je veel pensionado's ontmoet die ook 'fietsen'. Is dat wat ik mis 'fietsen', terwijl ik niet in de gaten heb dat ik dat mis. Maar is kijken wanneer ik op de 'fiets' stap. Jouw laatste foto doet me denken aan de Afsluitdijk over fietsen, wat een psychologische killer, 32 km het zelfde puntje aan de horizon, samen met George in de 80ties. Nu zijn we ouder en wijzer? Tsja, ... we zijn rijker door de lessen van het leven. Lieve Lil, trap nog maar ff lekker door want we hangen aan je lippen!!
  4. Renee:
    6 september 2018
    Nou ja, ik geniet wel volop van je verhalen, al is het juist nu ietwat saaierig voor jou. Maar voor mij als lezer, heb ik echt plezier en voel me ook geïnspireerd wat te gaan schrijven over al mijn saaie, flauwe , uitputtende en moeie en gezellige etc. dagen. Wie weet .... als ik gepensioneerd ben , Oh, sorry alredan
    2 jaar rond gemaakt en heb er nog niets van gebakken op dit, dus jouw niveau. Schrijf maar lekker verder
  5. Lilian:
    6 september 2018
    Ik heb dus in deze weken gemerkt hoe leuk ik het vind om verslag te doen van mijn simpele leventje. En dan ook nog te merken dat jullie het leuk vinden om te lezen maakt het nog leuker!!