Uiteindelijk: Bariloche

7 november 2018 - Bariloche, Argentinië

En zo reden we de ongeveer 700 km via de RN25 en de RN40 van Puerto Madryn naar Esquel. De omgeving veranderde. Van lage bosjes, die door de wind laag bleven, en licht glooiend landschap, naar hogere bosjes en wat gebergte. De weg was lang, vaak zag je de weg al vele kilometers verder door de heuvels gaan. Ik hou daar wel van: die oneindigheid, die eindig is. Een enkele stop. Soms een klein stukje lopen. Picknicken in de zon. Koffie bij een oud en niet meer in gebruik zijnde benzinepomp. Toen we een struisvogel met jongen zagen was de hele bus in rep en roer. Evenals bij de felrode flamengo’s en  wat dacht je van de reacties toen we een pas door waren en daar in de verte de besneeuwde bergtoppen van de Andes zagen? Ook zo nu en dan een prachtig beeld van een gaucho op zijn paard met hoed op ergens op een heuvel. 

Het hotel in Esquel was een tegenvaller: het stonk er, de kamers waren bloedheet door de verwarming die niet uit kon. Maar okee, het is voor één nacht.

Want de volgende ochtend na een redelijk ontbijt gingen we via een prachtig National Park naar Bariloche. In het park stopten we regelmatig en maakten we mooie wandelingen en kregen we gigantisch mooie zichten op de bergen en (heel diepe) meren en op rivieren. Het weer was fantastisch: heel helder, de zon scheen volop.

We hadden een gids, die ontzettend veel wist te vertellen over de bomen, planten, vogels, ontstaan van gletsjers en die ons wees op de twee gletsjers in dit gebied. Ik vind dit alles zo mooi en indrukwekkend dat de grootte van de groep me niet stoort, ik kom gewoon aan mijn trekken. En het is ook echt zo bijzonder om dit met mijn zus te beleven.

’s Avonds kwamen we om een uur of 6 aan in het hotel in Bariloche. Hier zouden we 3 nachten blijven en waren er in de komende twee dagen optionele excursies. We hoefden even niet meer zo idioot vroeg op te staan en dagenlang in een bus te zitten en tóch zouden we gaan genieten van zo verschrikkelijk veel moois.

Foto’s

2 Reacties

  1. Iris Emma:
    9 november 2018
    Mooooi!! Ook het verhaal van Gil!! 🚩
  2. Andre en Martella:
    9 november 2018
    waaauw , wat een prachtige natuur en je verhalen zijn verslavend ! Je moet eens een boek gaan schrijven over je reizen die je gemaakt hebt , dat zal goed verkopen ( denk ik ) Geniet er nog van !