On the road again: naar Praag

17 juli, Voorthuizen. 74 km

Vandaag vertrokken. Anita en ik, met volbepakte fietsen, uitgezwaaid door Onno en Hank fietsten we om 10 uur weg.

Voor Anita de eerste keer om zo bepakt zo ver weg te gaan. Ze heeft een fiets gekocht, een tent, een matje, fietstassen, fietskleren en dan ook nog dingen als een waslijntje en vast nog meer.

Van de weeromstuit, en omdat ik dat beloofd heb, heb ik een brandertje, twee pannetjes en een gasje gekocht: we gaan bij de tent koken!! 

Fietsen naar Praag.

18 juli, Millingen aan de Rijn. 62 km

We zitten nu aan een overdekte picknicktafel, middenop één van de drie veldjes van deze minicamping. Om ons heen voornamelijk caravans. Ook enkele tenten. Voortenten en de veldjes en de caravans, alles is versierd met groen-oranje vlaggetjes en groene vlaggen met een oranje kruis. Er zijn hier ook andere gasten...en van die andere gasten strompelt de een nog erger dan de ander. Of ze hebben ingetapete kuiten, schenen, knieën en tenen. De leeftijd van de strompelaars schat ik tussen de 17 en 70 jaar. 4-daagse lopers!!! Dat dachten jullie natuurlijk al!

19 juli, Wesel. 64 km

Met de veer de Rijn over en wat kilometertjes later waren we in Duitsland. Vroeger, toen we nog jong en fris waren en onbevangen de wereld inkeken en dachten dat alles bleef zoals het was wist je wanneer je een ander land binnenkwam. Mooi was die slagboom en die hokjes met geüniformde mannen. Nee, geen vrouwen. Maar nu? Helemaal NIETS!! Waarom geen opmerking langs de kant van de weg: TOT ZIENS, FIJN DAT U ER WAS. En geen volgend bordje: WILLKOMMEN IN DEUTSCHLAND. Nee, nu moet je het maar uitzoeken of je tegen tegenliggers ‘gutentag’ zegt of ‘goedendag’.

Helaas zijn de aanwijzingen in ons routeboekje niet overduidelijk. Vaak moet de telefoon met Google Maps erbij om te zien hoe we verder moeten. Achterin het boekje staan wat campings, met als enige aanwijzing over de camping een N of geen N. Volgens dit boekje betekent een N: eenvoudig en minder voorzieningen. Wij gingen voor een camping vlak voor Wesel. Met een N. Maar wát ‘n verschrikkelijke camping! Niks eenvoudig. Caravan na caravan, recht naast elkaar met allemaal precies dezelfde voortenten en precies dezelfde mensen ervoor met een sigaret in de hand of in de mond. De camping was héél erg groot. Bij de camping allerlei eet- en drinkvoorzieningen. Dát was natuurlijk wél makkelijk. De volgende ochtend hadden we verse milchkaffee en hele lekkere verse broodjes....ja, dat was dan wel fijn.

20 juli, Haltern am See. 66 km

We fietsten ‘voor de buien uit’. Omdat er onweer en heftige buien en storm en hagel (hing er van af welke site we bekeken) werd verwacht vonden we het een goed idee om een hotelletje te nemen. Leuk bedacht, maar niet uit kunnen voeren. Het enige hotelletje dat we zagen kon ons wel hebben, maar er was een bruiloft, dus ze wisten nu al dat er overlast zou zijn. Doorfietsen, dus. Zo nu en dan even schuilen, maar niets ernstigs. Uiteindelijk op een hartstikke mooie camping aangekomen. Totaal uit de route, een meer vlakbij, een klein houten hutje waar ze heerlijk bier hebben en waar je ook warm kon eten: patatjes en keuze uit currywurst en bratwurst. Wij namen allebei currywurst. En toen we zaten te genieten van wursten en bier ging de hemel open. Gelukkig zaten we onder een hele grote parasol en stonden de tenten al. Want een vreselijke wolkbreuk. Het spetterde ook onder de parasol dus echt droog bleef ik niet. Wel jammer dat dit dan weer wel een N-camping was ;) want nu konden we nergens binnen zitten. Behalve in de wc-hokken. Maar het stopte met regenen en we hebben dus nog maar een stuk de bosweg afgelopen. Ook vannacht heeft het weer flink gehoosd, tent zeiknat. Maar wij bleven droog. Ik denk dat we de voorspellingen mogen geloven: het blijft voorlopig droog én het gaat heel warm worden.

De kop is er af. We zijn nu echt op weg. We zijn bezig ons ritme te vinden. Ook met elkaar. 1 ding is duidelijk: we vinden het beiden fijn vroeg naar bed te gaan en we zetten onze wekkers op 7 uur