Reiskleding

Toen ik op 29 juli uit Amsterdam vertrok was het al tijden heel erg warm. Bij het pakken moest ik natuurlijk inschatten welke kleren ik mee moest nemen. Niet te veel, niet te weinig...Het plan: naar Santiago de Compostela fietsen was natuurlijk ook van invloed. Ik had het idee dat ik wel wat regen kon verwachten, maar dat het niet zo koud zou worden. Tja, als je dan je plan verandert kan het natuurlijk mis lopen...

Of dat er mee te maken heeft weet ik niet, maar laat ik het maar lekker daar op gooien.. Vannacht was het 6 graden. Donzen zomerslaapzak, 10 jaar oud, geeft niet zo veel warmte meer. Daarin mijn zijden lakenzakje, het doet ineens niet meer zo veel. Dikke sokken aan, lange trainingsbroek, pas aangeschaft, vestje en dun trainingsjackje. Het was nét niet voldoende. En iets op mijn kop...nee, volgende keer maar es proberen. Toen ik écht wakker was, 7 uur, was het 9 graden. Was blij dat ik in de tent van de camping had geslapen want de tent was drijfnat. Het regende niet. Spullen ingepakt, mezelf ook. Toen ik wegfietste was ik blij dat ik alleen fietste, of misschien juist niet, ik zag er echt gewoon NIET uit: van boven naar beneden: helm, paars regenjackje (daaronder heel dun zwart regenjackje, daaronder zwart jurkje met witte stippen), de rok van het zwart-witte jurkje, roze-achtige trainingsbroek over mijn fietsbroek, zwarte waterdichte sokken en dan MIJN CROCS!!! Toen ik het dorp uitfietste en 4 mensen me ietwat vreemd aankeken (en me wel vriendelijk gedag zeiden) bedacht ik dat dit te ver ging. Ik ben aan de kant van de weg de trainingsbroek gaan vervangen door m’n zwarte lange thermo onderbroek (gewoon een soort van legging, dus). Was IETS minder idioot, verbeeldde ik me.

21 km verder, in Uzerche, koffie gaan drinken en m’n plan gemaakt. Als het inderdaad zou gaan regenen deze middag en avond wilde ik toch weer gebruik gaan maken van mijn luxe-modus. Dit jaar geniet ik al meer van de soort van luxe, niet meer constant afzien en perse in mijn tentje slapen En wat makkelijker een hotelletje pakken. In het café in Uzerche, voor het eerst niet buiten op het terras want de temperatuur kwam nog niet boven de 12 graden uit, gaan uitzoeken wat er mogelijk was aan binnen slapen mocht de regen doorzetten. Nou reken maar, de regen zette door. Toen ik het café uitkwam plenste het!! Het internet gaf aan dat er in Uzerche geen hotel (open) was. Ik zocht contact met 2 andere, beide ongeveer 7 km fietsen. Ik besloot daar naartoe te fietsen, maar net voor de brug, op de hoek: een hotelletje én open. Kamer vrij, simpel, maar ben ook een simpele vrouw, dus dat klikt wel. En zo zat ik om half 12 alweer op mijn nieuwe locatie.

Morgen belooft het weer een droge dag te worden. Als het zometeen wat minder regent ga ik gewoon sightsee-en!