Mijn pelgrimgîtes

In de nacht van maandag op dinsdag sliep ik dus in het huis van Duncan en Lisa. Zij hadden hun restaurant in Engeland ingeruild voor dit mooie huis en begonnen een B&B (3 mooie kamers met eigen badkamer) met ook een paar mogelijkheden voor pelgrims. De pelgrims delen de badkamer, moeten zelf een slaapzak en handdoek meenemen en het ontbijt is soberder. Dat viel gisteren op. Aan ‘onze’ kant stond musli en yoghurt, in het midden brood en verschillende jams en honing. Toen er andere gasten aan de ontbijttafel kwamen bracht Duncan fruit en croissants voor hen.                     Die motorman wordt eigenlijk niet beschouwd als een pelgrim. Wel dus bij Duncan, maar niet in de ‘echte’ pelgrimsgîtes.

De pelgrimsgîtes zijn over het algemeen verbonden aan de kerk en worden gerund door vrijwilligers. Het is allemaal sober, maar je kunt er koken, er is een ijskast en er staat vaak ook eten en drinken, zoals koffie, thee, suiker, poedermelk, olijfolie enz. Ik had gisteren pasta gemaakt, maar niet alle pasta gebruikt, de rest laat ik hier. Bij een gîte op de St.Jacobsroute stond een potje, waar je zelf geld in deed voor de spullen, die je gebruikt had. Hier is dat niet en hier mag je zelf (bij aankomst) een bijdrage geven voor de logies. 

Toen ik hier aankwam en aanbelde deed een mevrouw open. Ze zei me vriendelijk gedag en toen vroeg ik of ik een nacht kon slapen, hier. Ze vroeg of ik een pelgrim was ‘Ja’ en toen of ik een Credential (dat paspoort met die stempels) had. Had ik dat niet gehad dan kon ik hier niet slapen. 

Vannacht was ik helemaal alleen in dit grote gebouw. De benedenverdieping, met de keuken, de wc en een douche, ging niet op slot, dus mij werd gezegd, dat ik ‘s nachts de slaapkamerdeur op slot moest doen. Vond ik ook wel een prettiger idee.

Doel vandaag is de pelgrimsgîte in Charenton om morgenavond in Nevers te zijn, waar ik dus 2 nachten in een hotelletje zal zijn. De pelgrimsgîtes zijn voor 1 nacht. Ik kijk echt uit naar een dagje niet en route zijn.