Juf in opstand

Er is dus iets met dat vliegen. Nu weer die canceling, maar ja, ik zie het dan maar positief: €600 terugverdiend als schadevergoeding + betaalde euro’s voor mijn chique stoel terug. Vandaag was de dag op het vliegveld. Heb zitten lezen, appen, spelletjes doen en vouchers gebruiken op mijn stekkie. Om kwart voor 7 ging ik maar eens even polshoogte nemen bij de incheckbalies, die open zouden gaan om 10 voor 8. Alles was nog rustig, dus besloot ik met mijn koffer te gaan wandelen. Ik dronk onderweg even een mierzoete Fanta en ging toen terug naar de incheckbalies. Ik kwam langs een hele lange rij mensen met koffers en ik vroeg me angstig af wat dat betekende. Het zou toch niet dat in dat afgelopen half uur.... De rij ging de bocht om richting de balie van Iberia. Het was echt waar, dit was de Iberia-rij. Waar kwamen in godsnaam al die honderden mensen ineens vandaan? Ik ben het ze niet gaan vragen, maar ben teruggelopen en sloot achter aan. Verdorie, had ik daar dus om kwart voor 7 moeten gaan staan. Al gauw was de rij 2x zo lang en niet lang daarna 4x zo lang en daarna ben ik niet meer gaan kijken en heb ik gezellig met mijn rij-buurman gepraat en daarna ook met mij rij-buurvrouw. De rij-buurvrouw was een boze vrouw. Ze vertelde dat ze niet meer in dit corrupte land wil wonen. Haar Engels was niet fantastisch en ze was zo boos en opgewonden dat het verstaan van haar al lastiger werd. Toch voelde ik met haar mee. 

Achter mij, ongeveer 8 mensen verwijderd, hoorde ik Nederlands praten. Drie vrouwen, 50-ers, van die stoere, kordate. En een jongere man. Die had een ‘gidsen stem’ en ook een ‘gidsen houding’. Ik liep even naar ze toe. Vroeg of ze al seats hadden en of ze ook van de gecancelde vlucht kwamen. Ze hadden al seats en ze hadden geen gecancelde vlucht. Op mijn telefoon hield ik bij hoeveel stoelen er nog te vergeven waren. En dat nam snel af. Ongeveer 20 minuten na ons gesprekje, we schoven langzaam wat naar voren maar het schoot niet echt op, zag ik de 3 vrouwen naar voren lopen en in de businessclass-rij gaan staan. Best wel vreemd vond ik. En toen....weer wat later, was er gedoe vooraan. Boos geschreeuw en geroep. Al snel kreeg ik door wat er aan de hand was: een aantal mensen, die in de andere (dus niet businessclass) rij stonden begonnen te protesteren, gingen opgewonden voor de vrouwen staan, haalden hun op de weegband geplaatste koffers van de band en riepen van alles en nog wat. De dames leken geen krimp te geven, ze verroerden zich niet. Gids stond alles vanaf de zijlijn te bekijken en deed verder ook niks. En toen, plotsklaps, het was niet echt gepland, stevende ik naar voren, klom over van die banden heen en ging voor de vrouwen staan. Ik vroeg ze luid en duidelijk wat ze daar in godsnaam aan het doen waren. ‘Inchecken’ zeiden de troelen. ‘Hoe hebben jullie het léf om hier te staan?’ ‘De rest van de groep is ook al ingecheckt’ was het antwoord. ‘Ja, en???’ ‘Jullie stonden achter mij. Iedereen staat hier te wachten en dat horen jullie ook te doen’ ‘wat zijn jullie asociaal bezig!’ Echt jongens, zo ging dat. ‘Okee, we wachten wel’ ‘Nee, jullie gaan op je plaats. Achter mij’ en ik wees gebiedend naar de plek waar ze hoorden. De dames liepen terug. En toen.....toen....ging de hele rij (en dat waren zeker 300 mensen) applaudiseren. Voor mij!!!

Hahahahaha...net als fietsen en zwemmen verleer je juffen blijkbaar ook nooit.