Eerste dagen Argentinië

2 november 2018 - Buenos Aires, Argentinië

Ik verliet Elise op 31 oktober, 12 pm. De car, die Jon geregeld had was al op LaGuardia om 12.25, ik kon mijn bagage gelijk inchecken, kon direct door de paspoortcontrole en door de security. Oftewel, om 12.35 was ik al bij mijn gate en veel te beleven was er niet op dit redelijk kleine vliegveld. Om 15.05 begon het boarden, dus ik had wat tijd te killen.

Ik vloog met Air Canada, via Toronto naar Buenos Aires. Op Toronto 2 uur voordat ik over kon stappen. De volgende vlucht duurde bijna 11 uur en om 7.05 am landden we in Buenos Aires. Het was nog niet héél erg druk, dus het hele paspoort- en douanegedoe duurde ongeveer een half uur. De vlucht van Alitalia, waar de Djosergroep en dus ook mijn zus in zat zou om 7.55 landen, maar had vertraging. Zij landden om 8.30, wat ook nog betekende dat de tijd om door paspoort en douane te gaan minstens een uur zou gaan duren.

Ik heb wat heen en weer gelopen door de chaotische aankomsthal op zoek naar de reisbegeleidster en de Argentijnse gids. Om een uur of tien kwamen ze tevoorschijn en leek de reis te kunnen beginnen. Maar eerst nog geld wisselen. Toen ik, met een paar reisgenoten, in de lange rij bij de bank stond kwam ook Dia. Leuk en maf om elkaar in Buenos Aires weer te zien. 

In de bus kregen we een lang verhaal van de, helaas niet al te communicatieve, reisbegeleidster. Door haar verhaal heen werd 1 ding duidelijk: Buenos Aires was de meest gevaarlijke stad in de hele wereld. Dieven, zakkenrollers, mensen die het slecht met je menen, de stad zat er vol van. Als we met elkaar naar Marcella, onze gids van de stad, op straat zouden luisteren zouden we opgelicht worden, gerold worden, belaagd worden. Deze gevaarlijke mensen kenden alle trucjes, ze konden precies scannen, waar we ons geld hadden. Je telefoontje was je kwijt voordat je het wist. Dus....stop alles van waarde in een kluisje, neem alleen het hoognodige geld mee in je broekzak (natuurlijk niet in je kontzak!!!).

Poeh, er stond ons dus nog wat te wachten. Helaas liet mijn normale eigenwijsheid mij in de steek en ging ik op pad zonder telefoon. Met een deel van de groep kwamen we op de Plaza de Mayo, waar, wisten we, vanaf half vier elke donderdag (en het was donderdag) De Dwaze Moeders zouden komen.

Dat was een heel emotioneel iets. Er waren op het relatief kleine plein al vrij veel mensen toen om half 4 een busje langzaam het plein opkwam, waarin een paar oudere dames met witte hoofddoeken zaten: De Dwaze Moeders, in de leeftijd van 83 tot 103 jaar. Er waren twee groepen moeders en volgelingen, die meerdere malen rond een grote boom liepen. Verschillende spandoeken, leuzen roepende en klappende mensen. Wij hebben ook meegelopen. Later begreep ik, dat ook bij De Dwaze Moeders politiek gezorgd heeft voor opsplitsing, vandaar de twee groepen.

Wat er door mij heenging was: wat een vechtlust en wat bijzonder dat deze vrouwen en velen met hen nu al 41 jaar hier lopen en laten weten wat een verdriet het is dat hun 30.000 zonen, mannen, broers zomaar konden verdwijnen.

Foto’s

5 Reacties

  1. Michael D:
    6 november 2018
    Teleurstellend... zo weinig details over de auto dat Jon geregeld had ;-)
  2. Gé en Jur:
    6 november 2018
    Bijzonder om de dwaze moeders op het Plaza de Mayo te zien en vreemd twee groepen!
  3. Andre en Martella:
    6 november 2018
    Hé Lilian , het tweede gedeelte van de reis is begonnen na een zeer lange vlucht en al die lange wachttijden . Maar zoals ik je ken , is dat voor jou een peulschil . ( je bent al wat gewend ) En laat je maar niet te veel afschrikken , jij bent toch steeds op je hoede , zoals een echte wereldreizigster het betaamd ! Geniet er verder van met je zuster en stuur ook wat fotos door , zodat ik deze met plezier kan bekijken en ervan meegenieten !!!! fiets ze
  4. Toos:
    6 november 2018
    Hoi Lillian, leuk om je weer te lezen, want ik dacht al, waar is ze gebleven.. geniet, groetjes Toos
  5. Jannet de Waard:
    6 november 2018
    Klinkt spannend en heerlijk. Dirk zijn zus woont in Buenos Aires.